چهارشنبه سوری
امشب, شب چهارشنبه است. شب چهارشنبه آخرسال یکهزاروسیصدوهشتاد وپنج
uشمسی. وبیرون ترکیبی ازصدا وشعله ودودوهیاهوی مردم به هم آمیخته است. زیرا
سال جدید فرا می رسد. با ترکش ترقه ها وشعله ورشدن آتش ها مردم به پاسداری
ازسنتی دیرینه وهزاران ساله ازنیاکان خود می پردازند وبدینوسیله به استقبال سال
نومی روند. با شادی های کوچک شان, غم های بزرگ را برای مدتی هرچند ناپایدار
فراموش می کنند
درشب چهارشنبه سوری, به نشانه سه پند بزرگ زرتشت (گفتارنیک, پندارنیک
کردارنیک ) سه کپه آتش می افروزند وبا پریدن ازروی آتشی که درادب پارسی به
عشق مانند شده می خوانند
زردی ورنجوری من ازتو
سرخی وخرمی توازمن
دکترفریدون جنیدی پژوهشگرشاهنامه, تاریخ وفرهنگ درباره چهارشنبه سوری
می گوید
ماجرای چهارشنبه سوری این است که گروهی درشهری مسلمان شدند ومطابق
آیین خودشان دراین پنج روزپایان سال, شروع کردند به برپائی جشن وآتش روشن
کردن. شحنه یا کارگزاران خلیفه آمدند وازاین کارجلوگیری کردند وگفتند(چرا شما
هنوزجشن های دوران پیشین را می گیرید؟)ومردم گفتند ( این جشن نیست بلکه سور
است) پرسیدند , نام این سورچیست؟ چون شب چهارشنبه بود, پاسخ دادند که چهارشنبه
سوری است. گفتند, اگراین چهارشنبه سوری است, پس چراشما آتش روشن کرده اید؟
گفتند, چون هوا سرد است. گفتند, آتش را زیرپا بگیرید. وآن ها ازروی آتش پریدند
گفتند, به آتش دشنام دهید! وایرانی که همواره آتش نیایش داشته وآتش را ستایش میکرده
چطوربه آتش دشنام دهد!حداکثرگفتند, زردی من ازتو, سرخی توازمن. که درواقع به
سرخی آتش اشاره دارد. این داستان درآن سال درشب چهارشنبه اتفاق افتاد. سال دیگر
که مردم می خواستند درزمان گهنبارآتش روشن کنند, مثلا چون سه شنبه شب بوده
نتوانستند که روزآن را تغییردهند, چون پارسال گفته بودند که چهارشنبه سوری است
پس نمی شد ویک شب پس ازآن ,آتش روشن کردند وجشن گرفتند وهمچنین سال به
سال گهنبارعقب می افتاد. خاصیت آن این بود که ازاین هفت روز که یک هفته است
پنج باراین جشن ها درزمان گهنباربود. پس درهرهفت سال, پنج سال , این مراسم در
گهنبارمی افتاد. تا اینکه مردم عادت کردند که این جشن باید درشب چهارشنبه پایان
سال باشد
این سنت دیرینه وپاک برهمه ایرانیان درهرکجای این کره ی خاکی که می زیند
فرخنده باد