رنگ انار

رشته رشته می بارد

بر ارتفاع نگاه

و باد

فضیلت فردا را

لا به لای پلک های سنگین

بیتوته می کند

عاشقیت دست ها

بر ترکه ی اتفاق

رنگ انار می گیرد

نیمکت اش/ اما

تنها نمی ماند