به ارتفاع چکمه‌های سیاه نیست
کلمات
هنگامی که
بر جمجمه‌ی بی‌جان خیابان‌ها
فرود می‌آید
رنگین
تا امتداد
میدان‌ها
و مادران
با چادرهای خیس از نگاه‌شان
پشت کلمات
و کودکان
تا شباهت بی‌قراری را
از سر و کول همین حرف‌ها
به قصه های هزار و یک شب
تبدیل کنند
کشتی بی‌دریغ رویاها
بر امواج پنهان
و لبانی یکسر
آویزان بر کلمات
کلماتی یکسر
آویخته از لب‌ها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر