پنجشنبه، خرداد ۱۲، ۱۳۹۰

جلجتای بی هنگامی

گزیری نه
هربامداد
تسلیتی افزون در جیب و
شبانه هامان
شمع بی فروغی
تا دوزخ فراق را
تا جلجتای بی هنگامی

دردا
که این بهار ناگزیر
واژه ها را
چه بی دریغ
تاراج مرثیه هامان می کند
ارسال شده توسط در

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)