شنبه، مهر ۰۵، ۱۳۹۳

استعاره2




دانه دانه می‌آید

بی‌دریغ

و لحن حضورش

ریشه‌های خاک را سبز می‌کند

و استعاره‌ی نامش

زبان پرسه‌هاست

بر کرامت تنهایی

هیچ نظری موجود نیست: