پنجشنبه، دی ۰۵، ۱۳۹۲

بارانی‌ها



شب
کش می‌آید
بر اعصاب کند ثانیه‌ها

کلافه از فاصله ها
که زخم می‌زنند
حافظه را
به ایوان می‌کشم

باران می‌آید
و کلمات
بر گلوی کودکی‌هایم
نفس می‌کشند

هیچ نظری موجود نیست: