پنجشنبه، اردیبهشت ۱۵، ۱۳۹۰

مسیح مادر


ردای بلندت را کمی کنار بزن
سرود مقدس ات
ای مریم همه ی گام های جهان
در باغ های خفتگان
حلول می کند

پرندگان بهشتی
از چشم های تو می نوشند
تا بال های دوستی شان را
آوازی بر اندام نسیم
تازه کنند


دست های نیایش ات را
بر این حرف ها

صبور باش
سطرهای من
پاورچین
پاورچین
رگ های جهان را
سبز می کنند

درختان باکره ی عاصی
و اندوه غوغای جهان
صحرای محشر
با دم بی کرانت
تعمید می یابد
.

هیچ نظری موجود نیست: