جمعه، خرداد ۰۱، ۱۳۸۸

نکاتی درخصوص دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری


سال 88 با التهابات خاصی همراه است . جدا از بحران موجود در عرصه های مختلف زندگی

مردم ، که اثرات بحران جهانی را ( علیرغم گفته های محمود احمدی نژاد رئیس کابینه ی نهم

که به انکار اثرات نتایج بحران جهانی بر زندگی مردم پای می فشرد ) نیز درخود پذیرفته است

فرارسیدن فصلی که دهمین دوره ی انتخابات ریاست جمهوری را در 22 خرداد ماه رقم خواهد

زد ازیک سو ؛ و حاشیه های آن که گاه از خود متن پررنگ تر وشفاف تردرتیررس نگاه ها و

دیالوگ ها و حتی منازعات رقیب شاد کن قرار میگیرد ازسوی دیگر ؛ دریچه ای دراین فضای

ملتهب گشوده است ، که علیرغم انفعال وبی تفاوتی بخشی از اذهان جامعه، موضوع موردتوجه

وچالش انگیز میان کسانی ست که بخشی از اوقات خود را به مطالعه رسانه ها وتعقیب خطوط

مطرح در مواضع جریان های سیاسی موجود اختصاص می دهند. این حساسیت در واکنش های

جریان های مختلف روشنفکری بیشتر مشاهده می شود . تاجایی که کنشهای پدید آمده و واکنش

های ابراز شده ، نشان از توجه مسئولانه جریان روشنفکری با همه فراز و نشیب تاریخی اش

دراین خصوص دارد .

عملکرد تقریبا چهار ساله کابینه نهم در حوزه ی داخلی و نیز سیاست های خارجی ، در سطوح

مختلف سیاسی، فرهنگی ، اجتماعی ، اقتصادی و . . . آثاری به جا گذاشته است که چه در طول

فعالیت چهارساله کابینه ی نهم و چه در طی چند ماهه ی اخیر به واکنش های معترضانه ای از

سوی مسئولان ، نمایندگان پارلمان ، تشکل های صنفی ، روزنامه نگاران و نویسندگان و . . .

منجرگردیده است . اخبار وگزارشهای رسانه ها در این خصوص آمارمختلفی را ارائه داده اند.

درسیاست های خارجی نیز گاه با طرح موضوعات و گاه با کاربرد نوع ادبیات درسخن گفتن،

واکنش های اعتراض آمیز را به جاگذاشته است . پیامد سیاست های دولت نهم به ویژه درحیات

داخلی زندگی مردم ما ، چنان با اثرات ناامید کننده همراه بوده که به فشاراجتماعی گسترده ای

روی زندگی مردم منجرشده است. نمونه های بی شماری از افداماتی که به لحاظ اقتصادی به

زندگی مردم آسیب رساند ، می توان ارائه کرد. یا ایجاد امیدهای غیرکارشناسی شده و کاذب

که به بسیج عواطف وایجاد خوشبینی در مردم می انجامد ؛ اما تنها درسطح شعارباقی مانده و

دولت بی تفاوت از کنار آن می گذرد . سوارشدن بر موج احساسات توده ی مردم وشعارهای

عدالت خواهانه سردادن ( پوپولیسم درواقع زائیده ی چنینی رابطه ای ست ) وبه دلیل غیرکار

شناسی بودن بسیاری ازلوایح و طرح ها ، از کنار عدم اجرای آن بی تفاوت گذشتن و آن را

مشمول مرور زمان کردن !

فاجعه ی تورم بالای 25 درصد در کشور ما نتیجه ی چه سیاستی ست ؟!

فرم پرسشنامه ی خانوار که قرار بود به خانواده ها ماهانه مبلغی پرداخت شود به چه سرنو

شتی دچارآمد؟! و . . . آیا کابینه ی نهم به راحتی از کنار این طرح که موجی از امید را برای

مردم ایجاد کرده بود، نگذشته است !

اگرچه این همه ناشی از نگاه و اعمال سیاست های توده گرایانه دولت احمدی نژاد در طول

چهارساله ی اخیر است . وضرورتا نگاه ها رادرجامعه به سمتی هدایت می کند که درجست و

جوی روزنه ای برای انداختن طرحی نو و ایجاد چشم اندازی تازه در زندگی مردم است .

به همین جهت است که جریان موسوم به اصلاح طلبی درایران با طرح شعارهایی درموسم

انتخاب دهمین رئیس جمهور پا به عرصه ی فعالیت جدی تبلیغی گذاشته است . دونماینده ای

که اکنون جریان اصلاح طلبی را برای انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری رهبری می

کنند (کروبی وموسوی ) با طرح شعارها و برنامه هایی که به زعم شان ناظر برمنافع ملت

ایران است ، رقابتی فشرده را با جریان راست موجود آغازکرده اند . باید ازاکبراعلمی که

دردوره ی قبل نماینده ی شجاع پارلمان بوده و خود را کاندید دهمین دوره انتخابات ریاست

جمهوری کرده بود که نتوانست از سد آهنین شورای نگهبان عبور نماید ، که جای تاسف است .

وی نیز از دیگر کاندیداهای جریان اصلاح طلبی این دوره بوده است .

عمده برنامه ها و شعارهایی که توسط دوکاندیدای جریان اصلاح طلبی تدوین ومطرح گردیده ،

حول رعایت حقوق شهروندی و برخی برنامه های اقتصادی ست ، که منافع مردم زحمتکش را

هدف گرفته است . در این بین فعالیت های عملی واقدام های قابل توجه مهدی کروبی در سطوح

وزمان های مختلف ، که همه ناظر بر دفاع واقعی وی از منافع حقوقی و قانونی فرد یا اصل

قانونی بوده که از سوی حاکمیت مورد هجوم قرار گرفته و نقض شده است . این موضوع به

قدری حائز اهمیت است که در این برهه حساس از زمان که چند روزی بیشتر به برگزاری

انتخابات باقی نماند ه باید مورد توجه مخاطبانی قرار گیرد که معتقد به اصل تغییر بوده وجهت

تحقق حتی کف مطالبات دمکراتیک در همه ی حوزه ها ، باور به ریختن آرا در صندوق دارند

نسبت مقایسه ی بین عملکرد اجتماعی کروبی وموسوی برای راهیابی به دوراول انتخابات

بدون شک با توجه به خاموشی طولانی میرحسین موسوی در طول تقریبا دودهه ی اخیر و

واکنش های جدی و مهمتر پیگیری های مستمر مهدی کروبی در خصوص نقض حقوق شهرو

ندان چه در زمان مسئولیت وی و چه در زمانی که فاقد مسئولیت بوده و به فعالیت حزبی روی

آورده ، موقعیت و نگاه ها را به سمت وی کشانده است .

به نظر راقم این سطور مطالبات دمکراتیک ملت ایرا ن بیش از آنچه است که در شعارها و

طرح های جریان اصلاح طلبی نمود یافته است . اما اگربراین باورباشیم که باید جهت تحقق

حقوق تضییع شده اقشار ، صنف ها ، تشکلها ، جریان ها و . . . بکوشیم وتغییری جدی را به

در عرصه ی حاکمیت شاهد باشیم ؛ ناگزیر به آوردن آراء خاموش به میدان مطالبات هستیم .

طرح این مباحث وتدوین مطالباتی که درچارچوب ظرفیت قانونی جامعه ی ما است وایجاد

حساسیت نسبت به پیگیری این مطالبات چه در عرصه ی حاکمیت و چه در پایین در را بطه با

مردم ، زمانی که جریان اصلاح طلبی ابزارقدرت را در دست خویش گرفتند ، از ضروری

ترین وظایف جریان خواهان تغییردر جامعه است .

هیچ نظری موجود نیست: