یکشنبه، آبان ۱۹، ۱۳۸۷

امضاء


رایانه بهانه است

واین نگاه جا مانده

فیلتر نمی خواهد


همیشه همینطوربود

چند سطر

صدایی و

جهان

درچشم های لیلی و مجنون

بیتوته می کمد


شاید

این حرف ها هنوز

برای دست های توکافی نیست

وچشم هایت

ردپای سطرهای نیامده را

امضاء می کند

۲ نظر:

ناشناس گفت...

بسیارقابل تامل و خواندنی ست . در عینحال احساس یک شعر عاشقانه را نیز دارم.درود

ناشناس گفت...

لذت بردم استاد