پایگاه اطلاع رسانی مسعود بیزارگیتی
امشب
دوشیزه‌ی رویا را
که شکل سکوتی طولانی‌ست
در هیئت بلند عاشقانه
به آغوش می‌برم
فردا سپیده که سر زد
عطر صدایش
نشسته بر سینه‌ی آسمان
جهان را
شکل دیگر دیدن می‌کند
غایت بودن
در شیب دست‌ها
به سمت توانستن
ارسال یک نظر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر