سه‌شنبه، مهر ۱۸، ۱۳۸۵


...چشم هاي



جهان

اندازه قدم هاي تو

عقربه ها مي روند

وفصل هاي زخمي

چشم هاي اين همه پنجره ها را

درانتظاركدام صدايي

سفيد مي كند

بگويم



دستت را

به عصا بده

تا باد

به تاراج چند تارمويت

استخاره نكند

۱ نظر:

ناشناس گفت...

getting old in nice words ....beautifulll