سه‌شنبه، آبان ۰۲، ۱۳۸۵

....




رؤياي جهان

ومنظومه تنهائي

كه از دهان قناري غريبي

پروازمي كند


تنهائي

گلي ست

برشدن است و

زمان را

خاكستري مبهم

انگاشتن

هیچ نظری موجود نیست: