كمي بيانديشيم

به دنبال لغو امتياز نشريه ماهنامه زنان كه يك دهه ونيم ازفعاليت آن مي گذشت ودر

واقع به بيكاري تعداد ديگري ازاهالي قلم انجاميد ، مجله عصرپنجشنبه نيزگرفتاردر

همان قلمرو شد . يعني لغو امتياز از سوي هيات نظارت بر مطبوعات . جالب اين است

كه اين نشريه با هدف گذاري صرف فرهنگي آن هم درراستاي هنروادبيات منتشرمي شد

دريكي دو شماره قبل آن ، نقد وشعري ازصاحب اين قلم نيز چاپ شده بود . عجيب اين

است كه هيات نظارت آيا به زباني غيراز زبان لغو امتياز، كه گفتماني سخت وتقابلي

است ، به زبان ديگرنمي تواند سخن بگويد ؟

رسانه امروزروزنه اي است براي ورود به دنياي اطلاعات . وحجم وگستره ي آن به

حدي وسيع وسنگين است ؛ كه با تعطيلي يك يا دو ويا تعداد بيشتري ازنشريا ت ، امكان

جلوگيري ازاين مدخل ورودي امكان ناپذير است . تنها مسير ورودي ها تعويض خواهد

شد . واين ممانعت ها و سخت گيري هاي متعصبانه ، به تجربه نشان داده است ، كه به

عطشناكي دانستن خواهد افزود و جستجو گري را دركسب روش هاي دانستن ، درجهان

گسترده نرم افزاري اطلاعات ، بيشتركرده وبر سرعت آن خواهد افزود.

عدم تحمل صداي ديگران در قلمرو اجتماعي وفرهنگي ، وبرنامه ريزي دريك مسيرتك

خطي وتك صدايي ، و همچنين گوش سپردن به صداي خود ولذت وافر از آن بردن ،

نشانه پيشرفت فرهنگي وپيشبرد برنامه ها نيست . تنها در كنارصداي ديگري درنقد

صداي خود ومجادلات في مابين است كه سره ها از ناسره ها تشخيص داده مي شود

وقدرت دريافت ودرك وتحليل مخاطب فزوني مي گيرد وقادر است كه به انتخاب درست

دست يابد . محروم كردن ديگرا ن ازانعكاس صداي شان ، به محبوبيت همان ديگران در

نزد مخابان نخواهد انجاميد ؟