توهم يا واقعيت



گاه آدم حيرت زده ومتعجب مي شود ، وقتي سخناني را مي شنود، كه هيچ

انطباقي با واقعيت نداشته ونمي توان درمحاسبه حقاقيق برپايه ي مدارك و

فاكت موجود تناسبي براي آن قائل شد.

مسعود ميركاظمي ، وزيربازرگاني دولت نهم ،ديروزدرخصوص وضعيت

بازارو نرخ كالاها اظهاركرد ((امسال خوشبختانه بازار آرام وموج گراني

كمتر پديداربود )) .

به نظرشما اين سخن عجيب نيست . درحالي كه به گواه اسناد ، رسانه ها

ومهمترازهمه حضور ملموس مردم دربازارها وهنگام تهيه ي مايحتاج

عمومي شان ، پرواضح است كه نرخ رشد تورم وگراني هاي بيدادگرانه

هردم افزايش مي يابد ؛ چطوروزيربازرگاني به خود اجازه مي دهد ، كه

چنين آشكارچشم برواقعيات ببندد. آيا چنين سخني تنها حاوي جنبه تبليغي

براي دولت نيست؟ آنچه كه عيان است ، چه حاجت به بيان است .

جدا ازگزارش رسانه ها وكارشناسان اقتصادي كه هراز چند گاه بررسي

هاي شان درخصوص وضعيت اقتصادي ومعيشتي مردم ، دررسانه ها

منعكس مي شود ؛ آخرين گزارش بانك مركزي كه مربوط به قيمت كالاها

درمرداد ماه است ، ازافزايش قيمت كالاها دراين ماه نسبت به سال گذشته

حكايت مي كند. براساس اين گزارش ، قيمت خوراكي ها ووآشاميدني ها

نسبت به سال گذشته 4/22 درصد افزايش يافته است. پوشاك وكفش

حدود13 درصد افزايش داشته است .

حال پرسش اين است ،اگردركشوري ديگرمسئولي قادربه پيگيري وتحقق

بر نامه اش نباشد،خود را درچه وضعيتي قرار مي دهد!آيا همچنان به ميز

وزارت مي چسبد ، وچشم بسته به واقعيت براي چند صباحي نفع مسئول

بودن را برمنافع مردم ترجيح مي دهد؟ به گمانم حقايق دست كم آنچه ما

گاه درخبرها ورسانه ها شاهد بوده ايم ؛ پاسخي ديگربه ما مي دهد !