‏اکنون 

بر شانه‌هامان نشسته

زخم عمیق تازیانهٔ شاهان

وز جراحت سنگین روزگار

هر گوشه از آوازهای ما

غمگین‌ترین تبسم بی‌پناهی را

خاطره می‌سازد

و انعکاس آوایی در خیالم

شاید

تکوین صدایی باشد

وقتی از وقت‌های منتظر

تو

   سفیدی‌ها را

                 ادامه بده