پایگاه اطلاع رسانی مسعود بیزارگیتی
می‌بینی چگونه لبخند میزنم
بر سرنوشت به یغما رفته
از لابه‌لای درخت‌ها می‌گذرم
نگاه کن که برگ‌ها
چگونه با شاخه‌های دیوانه
شادی‌کنان می‌جنبند
در کنج شبانه نشسته‌ام
همچون زمین
بی‌پناه‌تر از ساکنانش
و اندوه جهان را
معماری می‌کنم
نگاه کن!
ارسال یک نظر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر