بارانی‌ها

لبخندی استوار بر دهانم

وقتی گلویم

در مسیر باران

حکایتی تازه می‌کند

از حجم بی‌قرار حنجره

کلمات که می‌شورند

دریا

رفتار روشن خود را

در مجال تازه‌ی بارانی

همخواب می‌شود

در خواب‌های باران

مکرر