ازدوست داشتن

کدام سرود را
دسته گلی کنم
بهار در دست های توست
و چشم های جهان
دوست داشتن را
در سکوتت
انتظار می کشند

تمنا

دریا
اضطرابش را
به موج ها می بخشد

نگاهش کن
نگاهش کن
بادبان دلش
بی قراری می کند

شریان اردیبهشت

بی فروغ می شود
صدای جهان / اگر
دستت ازعبور لحظه هایش
کوتاه شود

دمی رها شو
رها شو
شریان اردیبهشت
خنک می شود

اگر باشد

گاهی به زمزمه ی پرنده ای کوچک
دل خوش می کنم
شاید
آن سوتر از مشق های روزانه اش
پنجره ای گشوده شود

عاشقانه

سپیده بود و
دو بال جوان
تا نگاه من
به آینه بنشیند

از این بهار
به اردیبهشت
سکوت پرنده ای ست
که شبنم چشمانش
نسیم را
به سمت دهانت
کوچ می دهد

به ماه می نگرم
به سایه های شبانگاهی
هنوز پنجره باز است
و دستی گشوده
گلی را
جوانه می زند

بو سه های ماه

اندوهت را

چکه

چکه کن

شادی ها جهان

در مشت های تواند

کمی

تنها اندکی اگر

بهار منتظر را

در بگشایی

 پرنده ها

پنجره ات را یکسر

در بوسه های ماه

برچسب می زنند