اتفاق اخیر در کشور انگلستان که بازتابی جهانی داشته و صفحات زیادی از رسانه های دنیا
را نیزبه خود اختصاص داده است ؛ و منجر به ایجاد ذهنیتی منفی در میان مردم نسبت به
مسئولین اجرایی و تقنینی در سطح کشور شده ، تا حدی که به عذر خواهی گوردون براون
نخست وزی کشور و مهمتر ازآن استعفای رئیس مجلس عوام آن کشور انجامیده است ، از
این جهت قابل توجه است که رسانه ی آزاد وبه دور ازسانسورومحدودیت چقدر قادر است تا
با نظارت جدی و نقادانه برقدرت ، سبب افشای سوءاستفاده از جریان هایی که استفاده رانتی
از قدرت می نمایند بشود وبا افزایش آگاهی اجتماعی مردم ، آنان را به کنش فعال واداشته و
در تصمیم سازی و تصمیم گیری برای سرنوشت شان مداخله دهد.
اگرچه این امر برای رسانه ی جهان سومی کمی غریب است . نمونه های ایجاد محدودیت از
یک سو و تعطیلی های فله ای که منجر به مسدود سازی مسیرآگاهی رسانی می شود ؛ از
سوی دیگر ، سرنوشت رسانه هارا که قدرت آنها را بر نمی تابد، بهترین گواه نقش وتکالیف
شان می باشد . وظیفه ی رسانه از یک طرف و اثرگذاری آن از سوی دیگر، در یک جامعه
مبتنی برآزادی اندیشه وبیان ، آن تصویری ست که بهترین کارکردش را در اتفاق اخیری که
در کشور انگلستان روی داده است ، باز می نماید ؛ نه درفیلتر شدن محیط اجتماعی بزرگ
فیس بوک !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر