نمایشگاه کتاب و . . .

بیست و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران که اکنون برگزار شده است و مورد

بازدید مخاطبان قرار دارد ، متاسفانه به دلیل سیاست های بعضا غیرفرهنگی وسیاسی

مسئولین برگزار کننده ؛ منجر به حذف و ممانعت از شرکت برخی کتاب ها و ناشران

در این نمایشگاه گردیده است .

در حالی که سرانه ی مطالعه در ایران هیچ تناسبی با نرخ رشد جمعیت نداشته و تیراژ

پایین کتاب ها به خوبی گواه بر نازل بودن سطح مطالعه در میهن ما می باشد ؛ عجیب

است که به جای تقویت جایگاه فرهنگی در کشور ؛ به روش های مختلف به حذف و

کاهش امرمطالعه پرداخته می شود .

ایجاد محدودیت و حذف حضور برخی ازناشران مانند نشر (( اختران )) (( جامه دران))

و یا ایجاد مشکلات دیگر برای برخی ازناشران چه توجیهی می تواند داشته باشد ؟

یا لغو مجوز برخی از کتاب ها که چندین بار به چاپ رسیده ومورد استقبال قرار گرفته

اند ؛ با چه توجیهی همراه است . رمان (( نیمه ی غایب )) حسین سناپور داستان نویس

خوب کشور ما که 15 بار تجدید چاپ شده ؛ لغو مجوز می شود . برای این عمل ضد

فرهنگی چه نامی می توان گذاشت ؟! در حالی که مشاهده می شود در همین کابینه ی

نهم ، گاه کتاب هایی چاپ یا تجدید چاپ می شود، که یک عمل پارادوکسیکال را از

سیاست های فرهنگی به نمایش می گذارد ! مانند چاپ ترجمه های جدیدی از آثار

کارل مارکس ، فریدریش انگلس و حتی لنین ؛ و یا تجدید چاپ برخی آثار این کلاسیک

های مارکسیستی!

این تناقض درعمل را چگونه باید تبیین کرد . در هردوره ای ازتشکیل کابینه، سیاست

های متفاوتی در امر فرهنگ درپیش گرفته می شود ؛ وموقعیت های متناقضی تدوین

می گردد ، که جز ایجاد شرایط مبهم ومه آلود برای مخاطب فرهنگ ، دستاورد دیگری

برای وی ندارد .

بدیهی ست که تدوین یک رویکرد آزاد ودمکراتیک در عرصه ی تولید فرهنگ و هنر،

وتوجه به نیاز مخاطب درعصر جدید که مشحون از نیاز ارتباطی و فرهنگ دریک

فضای باز وتوام با آرامش می باشد ؛ می توان به رشد و توسعه ی فرهنگ یاری رساند.

سیاست حذف ومحدودیت در دوران معاصر منجر به ایجاد روزنه هایی می شود، که

مخاطب را به سمت آن هدایت نموده تا از آن طریق هوایی را استشمام نماید که خوشایند

متولیان فرهنگی نیست !