ملودرام بنزين



حدود بيست روز ازسهميه ي بنزين توسط دولت نهم مي گذرد. دراين

مدت شاهد واكنش هاي متفاوت ازسوي قشرهاي مختلف جامعه بوديم

هدف كابينه احمدي نژاد ازاجراي اين سياست، صرفه جويي درمصرف

بنزين وحذف واردات آن كه رقمي بيش ازپنج ميليارد دلاررا درسال به

خود اختصاص مي دهد ازيكسو، ونيزسامان بخشي به نحوه استفاده آن

وكاهش آلودگي محيط زيست ازسوي ديگربوده است. بررسي نحوه ي

سهميه بندي بنزين هم، سبب اعتراض گروه هاي مختلفي شده، كه از

خودروهاي متفاوتي استفاده مي كنند.

درطول اين بيست روزگذشته، نگاه به عملكرد دولت درسامان بخشيدن

به مصرف اين انرژي، به ملودرامي شبيه گرديده، كه مردم را به تما

شاي اين نمايش نشانده است. قاچاق سوخت ازيك سو، خريد وفروش كا

رت سوخت ازسوي ديگر، دزديده شدن كارت هاي سوخت ازمراكز

توزيع كننده مانند اداره پست ازطرف ديگر، همچنين نوع سهميه بندي

غيراصولي كه منجربه فروش بنزين ازسوي صاحب خودروگرديده و

درآمد بيشتر وي را با استهلاك كمترخودرو درپي خواهد داشت. مانند

خودروي تاكسي، كه راننده خودروبخشي ازبنزين سهميه ي خودرا كه

هشتصد ليتردرماه مي باشد، فروخته وبه جاي مسافركشي، استراحت

مي كند.اين مسئله باعث شد تا مسئولين مربوطه اعلام نمايند كه بررسي

هايي را براي كنترل اين موضوع درسطح شهر،توسط بازرس ها انجام

خواهند داد وبا متخلفين برخود قانوني خواهند كرد. برخوردشان هم به

اين قرار است كه كارت سوخت شان باطل وپروانه ي تاكسي راني آنها

هم ابطال مي گردد. درواقع دورتسلسلي كه دولت براي مردم ايجاد نمو

ده وهدفش را به سامان رساندن اعلام مي نمايد. معلوم نيست اين همه

بازرس براي كنترل تاكسي ها چگونه تامين خواهد شد؟تازه اگربرخورد

انضباطي با رانندگان خاطي به شرحي كه گذشت، صورت گيرد، جواب

زن وفرزند آنان راكه خواهد داد؟ با اعتراض هاي شان چگونه برخورد

خواهد شد؟

ماجراي سهميه بندي هم يك ملودرام ديدني ست