طنابي خاموش
اين حرف ها
كه دست به دست
خاموش
نگاه من
به صداي دريا
نزديك است
حوالي ي اين سطرها
گذرت افتاد
رد پاي تورا
باد
به دهان پرندگان مي بخشد
اين حرف ها
دست به دست
طنابي خاموش
تا سطرهاي من
اين حرف ها
كه دست به دست
خاموش
نگاه من
به صداي دريا
نزديك است
حوالي ي اين سطرها
گذرت افتاد
رد پاي تورا
باد
به دهان پرندگان مي بخشد
اين حرف ها
دست به دست
طنابي خاموش
تا سطرهاي من
۳ نظر:
اين شعر فوق العاده است
شاعر محترم
بعد ازسلام، اين طناب درسكوت مارا ذره ذره مي كشد
استاد بيزارگيتي
سلام، براي من كه خواننده ي آثار
شما چه كتاب هاي تان وچه وب سايت تان
را پيگيري مي كنم،زبان شعرتان گرايش
به يك نوع رمزآميزي دارد وبه شكلي
ارتقاء پيدا كرده است . البته اين را
درمقام مقايسه با كارهاي قبلي تان
ميگويم. ازاين شعرتان لذت بردم
زيرا قدرت شگفت انگيز زبان وتصويرش
روح آدمي را جادو مي كند
قلم تان پايدار
ارسال یک نظر