کانون نویسندگان ایران، باسابقه‌ترین نهاد مدنی نویسندگان ایران، روز پنجشنبه ٦ اردیبهشت ٨٦ (۲٦آوریل ۲۰۰۷) با انتشار بیانیه‌ای به سرکوب گسترده‌ی فعالان حقوق زنان، معلمان، دانشجویان و کارگران اعتراض کرد.
کانون نویسندگان در بیانیه خود نوشته است: «از جان مردم چه می‌خواهید؟ این همه گرفت و گیر، احضار، حبس و شکنجه و آزار برای چیست؟ این همه سانسور و آزادی‌کشی چرا؟ مردم را آسوده بگذارید!»
در ادامه بیانیه کانون نویسندگان آمده است: «نویسندگان مستقل را که جز برای زندگی و عشق و امید و آزادی نمی‌نویسند خفه می‌کنید؛ زنان مبارز این مرز و بوم را که چیزی جز حقوق راستین خود نمی‌خواهند به بند می‌کشید؛ کارگرانی را که جز احقاق حقوق پایمال شده‌ی خود چشم داشتی ندارند سرکوب می‌کنید؛ روزنامه‌نگاران آزاده را به زندان می‌افکنید؛ معلمانی را که در پی دستیابی به حقوق واقعی و انسانی خویش‌اند تهدید و بازداشت می‌کنید. آزادی انتخاب پوشش را که ابتدایی‌ترین حق هر انسان است، از زنان گرفته‌اید. دانشجویان را از فعالیت آزادانه‌ی اجتماعی مانع می‌شوید و ...»
درهفته‌های اخیر فشارها بر فعالان مدنی در ایران به نحو چشم‌گیری افزایش یافته است. فعالان حقوق زنان یکی پس از دیگری به دادگاه فراخوانده شده و به زندان محکوم می‌شوند. شماری از اعضای کانون‌های صنفی معلمان همچنان در زندان به‌سر می‌برند، دانشجویان با احکام انظباطی و محرومیت از تحصیل روبرویند و بسیاری از نویسندگان و ناشران از نشر تولیدات فرهنگی خود بازمانده‌اند.
کانون نویسندگان ایران در بیانیه خود می‌افزاید: «در ادامه‌ی این همه سرکوب، برای ناشران مستقل به هر بهانه خط و نشان می‌کشید؛ به گور جان‌باختگان راه آزادی هم رحم نمی‌کنید و حتی از ویران کردن آثار تاریخی و میراث فرهنگی مردم ایران و جهان، از جمله مجموعه‌ی تاریخی پاسارگاد نیز نمی‌هراسید. چرا؟ این همه سرکوب و بی‌خردی برای چیست؟»
غلامحسین محسنی اژه‌ای، وزیر اطلاعات ایران، در آخرین اظهارنظر خود، فعالیت‌های مدنی و صنفی زنان ، دانشجویان، کارگران و معلمان را "تهدید علیه امنیت ملی" و "براندازی نرم" نامیده است. اکثر فعالان زنان و روزنامه‌نگاران و اعضای کانون‌های صنفی فرهنگیان که در هفته‌های اخیر به دادگاه احضار شده‌اند، با اتهام "اقدام بر علیه امنیت ملی" مواجه شده‌اند
کانون نویسندگان در بیانیه خود نوشته است: «از جان مردم چه می‌خواهید؟ این همه گرفت و گیر، احضار، حبس و شکنجه و آزار برای چیست؟ این همه سانسور و آزادی‌کشی چرا؟ مردم را آسوده بگذارید!»
در ادامه بیانیه کانون نویسندگان آمده است: «نویسندگان مستقل را که جز برای زندگی و عشق و امید و آزادی نمی‌نویسند خفه می‌کنید؛ زنان مبارز این مرز و بوم را که چیزی جز حقوق راستین خود نمی‌خواهند به بند می‌کشید؛ کارگرانی را که جز احقاق حقوق پایمال شده‌ی خود چشم داشتی ندارند سرکوب می‌کنید؛ روزنامه‌نگاران آزاده را به زندان می‌افکنید؛ معلمانی را که در پی دستیابی به حقوق واقعی و انسانی خویش‌اند تهدید و بازداشت می‌کنید. آزادی انتخاب پوشش را که ابتدایی‌ترین حق هر انسان است، از زنان گرفته‌اید. دانشجویان را از فعالیت آزادانه‌ی اجتماعی مانع می‌شوید و ...»
درهفته‌های اخیر فشارها بر فعالان مدنی در ایران به نحو چشم‌گیری افزایش یافته است. فعالان حقوق زنان یکی پس از دیگری به دادگاه فراخوانده شده و به زندان محکوم می‌شوند. شماری از اعضای کانون‌های صنفی معلمان همچنان در زندان به‌سر می‌برند، دانشجویان با احکام انظباطی و محرومیت از تحصیل روبرویند و بسیاری از نویسندگان و ناشران از نشر تولیدات فرهنگی خود بازمانده‌اند.
کانون نویسندگان ایران در بیانیه خود می‌افزاید: «در ادامه‌ی این همه سرکوب، برای ناشران مستقل به هر بهانه خط و نشان می‌کشید؛ به گور جان‌باختگان راه آزادی هم رحم نمی‌کنید و حتی از ویران کردن آثار تاریخی و میراث فرهنگی مردم ایران و جهان، از جمله مجموعه‌ی تاریخی پاسارگاد نیز نمی‌هراسید. چرا؟ این همه سرکوب و بی‌خردی برای چیست؟»
غلامحسین محسنی اژه‌ای، وزیر اطلاعات ایران، در آخرین اظهارنظر خود، فعالیت‌های مدنی و صنفی زنان ، دانشجویان، کارگران و معلمان را "تهدید علیه امنیت ملی" و "براندازی نرم" نامیده است. اکثر فعالان زنان و روزنامه‌نگاران و اعضای کانون‌های صنفی فرهنگیان که در هفته‌های اخیر به دادگاه احضار شده‌اند، با اتهام "اقدام بر علیه امنیت ملی" مواجه شده‌اند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر