و
گاهی عشق
در قرار عقربه هاست
وقتی که جنگل
نت های سکوتش را
در خطوط تنهایی مان سبز می کند
ردی می ماند و
خاطره ای عمیق
وقتی افق
در دوردست نگاهت
رویاهای فردایت را
نقاشی می کند
کلمه به کلمه
نگاره های جهان در خیال
هنگامی که آغوش بی نهایت شب
تلنگر آواهاست
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر