یکشنبه، شهریور ۲۵، ۱۳۹۷

بر استعاره امروز



دست بر التهاب پلک هایم

فروکوبی اگر

خلیج فارس

سونامی حنجره های سرگردانی ست

و بوی نفتش

رایگان بر سر و سینه می زند

کشتی کشتی شلیک می شود

این خاورمیانه

هیچ ضلعش صاحبی ندارد


گورهای فقط

در افق معاصر

و لحظه ها

که کلمات را

پشت دهان مان تاب می دهند


این عبور و مرور بی جهت

از پس چارسال و هشت و دهه و 

سطرهای مرا به بوی تو عاشق تر می کند

کوچه پس کوچه های محله گواهند

وقتی در ازدحام کوچه و کلمه و آزادی

رد تو در سینه کش چشم ها

نمایش در استعاره است


دیوارها

دیوارهای سرشار از کابوس عابران

و جاده ها

که مبتلابه جیغ و جنون اند


اینگونه که حرف ها پارکینسون می گیرند

و دیوارها

پیش پای شان/ نسیان

از زخمی که بر گلوی زمان می ماسد

محو می شوم

در سطرهای هنوز

و دستی پشت ضخامت شب

به جست و جوی بلندترین نت

در آواره گی ماه


هیچ نظری موجود نیست: