فرصتی فراهم امد تا به منظور ادای دین و احترام به نیمایوشیج بزرگ ؛
بنیانگذار و سمت دهنده
ی اصلی شعر معاصر ایران به یوش بروم.
دهکده ای آرام و خاموش،
در نقطه ای مرتفع. خاک گرفته و با جمعیتی
اندک. و بر سر مزار وی
، پاس بدارم یاد و تلاش انسانی را که یک تنه
با نگاه سنت زده و کهنه
ی ادبیات در ایران نبرد کرد، و به ترسیم
خطوط اصلی شعر معاصر
ایران پرداخت. با اتکا به جهان بینی و روش
شناسی تاریخی. البته در
طرفین نیما، مزار بهجت الزمان اسفندیاری
خواهر نیما و مرحوم
سیروس طاهباز کوشنده ی آثار نیما نیز قرار دارد.
چند عکس در زیر از خانه
ی نیمایوشیج که اکنون موزه ای ست برای
بازدید کنندگان و
علاقمندانی که به این دهکده سفر می کنند :
 |
| تندیس نیما در ورودی روستای بلده |
 |
| کوچه منتهی به خانه نیمایوشیج |
 |
| تندیس نیما در ورودی خانه-موزه |
 |
| بخشی از حیات خانه نیما و نمای بیرونی اتاق ها |
 |
| مسعود بیزارگیتی در کنار مزار نیمایوشیج |
 |
| مسعود بیزارگیتی در خانه نیمایوشیج |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر