چراغ های ممنوع

سکته می کند این زبان
از بی حجابی حرف ها
و عابران سکوت
می گذرند

رژه ی چشم های به خط
و چراغ های قرمز
که نسب
به ایوب می برند

در کوچه های عاشقانه
رها می کنم
خرده ریز سطرها را
پنجره ها به صدا می آیند
و گلدان ها
یک روز
خاطره های شان را
سبز خواهند کرد