دوشنبه، اسفند ۱۶، ۱۳۸۹

عشق


خنده های دریغ شده
مادران سکوت
وبی تابی واژه ها
که پاهایم را بی قرار می کند

این همه رود

زلالی دهانت را
بتکان

۱ نظر:

غ . کمالی گفت...

این همه رود

زلالی دهانت را
بتکان


درود . درود فراوان .هرچقدر که می خوانم؛ درپس لحن وفرم غنایی این شعر ؛به سه سطر به خصوص دو سطر آخرکه می رسم،دنیایی از حرف های پنهان شده می بینم