شهروند ورسانه ی مجازی

در جهان سیاست آن گاه که جهت تنش ها وتقابل ها به سمتی باشد که تنها منافع

گروهی وجناحی را نشانه رود ، عرصه درچالش ها به طور عمده متعلق به افشا

گری های صریح وتلاش جهت حذف رقیب خواهد بود .

این امر در جامعه ای که هنوز در حال گذار می باشد ، ازخود منش شفاف تری

برجای می گذارد .

من گهگاه مجله ی شهروند را مطالعه می کردم . این نشریه ازآنجا که جهت نگاه

خود را بر روشنگری دایر می کرد وروش اصلاحی درمنش سیاسی ، فرهنگی و

اجتماعی خود داشت ، نگاه مخاطب را جذب می نمود . تیراژچهل هزارنسخه ای

این نشریه به خوبی گواه این مسئله است . اگرچه گاه روش های محافظه کارانه

این نشریه و یا برخی جنبه های دیگرنشریه نیز قابل انتقاد بوده است .

اما در شرایط فعلی که فضای نشریات الکترونیکی وجهان رسانه های مجازی

به شکل بی سابقه ای گسترش می یابد ؛ به گونه ای که مرزی به جهت سن و سال

نمی شناسد وفرایند فرهنگی دراین قواره هر چه بیشتر شکل می گیرد؛ توقیف و

تعطیلی یک نشریه مکتوب ، جز حذف آن برای خوانندگانی که به مکتوب خوانی

عادت داشته اند ؛ چه تاثیری درروند روبه جلوی آگاهی خواهد داشت . آیا جز این

است که نگاه مخاطب فوق به سمتی سوق می یابد که با حساسیت بیشتربه جذب

آگاهی می پردازد؟ آیا انسداد شریان فرهنگی، هزینه ی مضاعف تری رادرفرایند

خود برای متولیان در پی نخواهد داشت ؟ تامل براین پرسش ، بی شک گشاینده ی

نکات بسیار ظریفی خواهد بود!