چهارشنبه، اسفند ۰۹، ۱۳۸۵

يك صدا



اين دايره هاي بي دريغ

كه مرا و

تورا

درحضوربي انقطاعش

به نفس نفس/ مي اندازد


به خش خش برگ ها

دل مبند

رنگ آسمان

با باد

هم نواست

۲ نظر:

ناشناس گفت...

salam.aghaye bizargiti
webloge pormohtavai darid ba saye bishtar hatman moafaghtar khahid shod.beomid enteshare ketabhaye bishtari az shoma.

Ba sepas
NaghmeH

ta to negah mikoni....!!!

ناشناس گفت...

رخوت وسستی ویکنواختی.تاریکی

شعرزیبایی ست