گاهي سكوت
همين كه خاطره ي نگاهت را
عقربه ها
به ثا نيه مي دهند
فرياد زخمي ست
به جست وجوي نتي گمشده / در
اين سوي جهان
همين كه دستي به دوستي
درزبان مي گذاري
من سكوت مي كنم
تو
ورق بزن
همين كه خاطره ي نگاهت را
عقربه ها
به ثا نيه مي دهند
فرياد زخمي ست
به جست وجوي نتي گمشده / در
اين سوي جهان
همين كه دستي به دوستي
درزبان مي گذاري
من سكوت مي كنم
تو
ورق بزن
۱ نظر:
one of the point in your poems is the connecton betwen you and the world.. may be i am wrong but i think that u want to make to introduce yourself as a famous.. i dont khow ...may be you want to say all of us in around world somehow had mixed with together...this is my personal idea about most of your works... that"s it
ارسال یک نظر