از این روایت

کلمات     سراغ تو می آیند

لکنت می گیرند

و زبان

وضوی بی تناسب حرف هاست/ گویی

اندام جهان

معبر سکوت های ممتد است

و آخرین نت     هنوز

پشت لبانم

واج های به جا مانده را

در روایت هزار و یک شب

به فردا می برد