چه می داند درخت
جدا که می شوی / پر شکیب
و مویه ی سنگین شاخه ای و
تنهایی با وقار رفتن ات
تا به خود آیی
سطرهای بی دریغ
لب های ناگزیری عاشقان را
در بوسه های ممتد
بدرقه می کنند
جدا که می شوی / پر شکیب
و مویه ی سنگین شاخه ای و
تنهایی با وقار رفتن ات
تا به خود آیی
سطرهای بی دریغ
لب های ناگزیری عاشقان را
در بوسه های ممتد
بدرقه می کنند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر