نگریستن بر اشک چشمان کودکی که غباربمباران و اندوه بر نه تنها سیمای معصومش ، که بر
دلش نیزریشه دوانده است ؛ چگونه قادر است تا بینندگان را از زیرضربات خود رها سازد .
غم غریب غربت وتنهایی !
غزه در آغاز سال نو میلادی ، جشن خود را با آتش های مهیب سرمایه شعله ور ساخته است .
جشنی که برای مردم بی گناه و دوراز سیاست بازی ها گرفته اند .
چندان زمان طولانی از شصتمین سالروز اعلامیه جهانی حقوق بشر نمی گذرد ، که این فاجعه
دامن سازمان ملل را که مرجع حقوقی بین المللی و تنها سازمان موثر در رسیدگی به این گونه
جنایات است ، گرفته است .
فارغ از هرگونه دیپلماسی موجود در روابط جهانی ؛ وفارغ از هرنوع رابطه ی موجود در نوع
کنش هایی که از سوی سازمان ها و . . . مشاهده میشود ؛ رسالت و تعهد این سازمان بین المللی
در برخورد با کشتار مردم و کودکان معصوم غزه چیست .
آقای بان کی مون
دبیرکل محترم سازمان ملل !
فرصتی که در اختیار شما به عنوان دبیرکل سازمان ملل متحد می باشد ، ازدست ندهید ! این
فرصت را قربانی مماشات و سلطه ی سیاست های جنگ افروزانه وتوسعه طلبانه سرمایه ی
بین المللی نسازید ! مطمئن باشید درفرایند زمان این فرصت ازشما گرفته خواهد شد وبه دیگری
واگذار می گردد . یک روند اداری کاری . اما آنچه مهم است و درتاریخ خواهد ماند ، چگونگی
احساس مسئولیت تان درزمانی ست که درراس این سازمان قرارداشتید ، ونحوه برخوردتان یا
حوادث و اتفاقات جهانی ست ؛ که به نحوی با پدیده ی حقوق بشردرارتباط می باشد !
آیا اندیشیده اید اگر امروز به مسئولیت واقعی خود عمل نکنید ؛ فردا چه پاسخی برای تاریخ
خواهید داشت ؟
۱ نظر:
با سه مطلبِ صفحه های سگی(طنز)،کارگاه داستان، نقد کتاب بازی آخر بانو نوشته بلقیس سلیمانی همراوی به روز شد
نظر یادتون نره
ارسال یک نظر