پنجشنبه، اردیبهشت ۱۲، ۱۳۸۷

ابرهای ابهام


سوژه ها و تم هایی که با شروع سال جدید وارد قلمرو نوشتار شده و می شود

به قدری افزایش یافته که گاه ذهن هر نویسنده و حتی مخاطب اندیشنده ای

را بیش از حد به خود معطوف می سازد . به ویژه اگر روزهای مناسبتی را هم

بر آن بیافزاییم حدود و گستره تم ها برای نوشتن بیشتر می شود .

امروز مصادف با روز جهانی آزادی مطبوعات بود . کمی تامل بر موقعیت ما

در عرصه مطبوعات و فرایند پرپیچ و خمی که در طول سال ها بر آن گذشته

و توقیف ها و تعطیلی های بی شمار نشریات در طول سالیان ، که ریشه در

محدودیت های ایجاد شده دارد ؛ که خود بنیان خودسانسوری را در عرصه

اندیشه و کلام پی می ریزد . و یا یازدهم اردیبهشت روزجهانی کارگران ، که

ستم مضاعف زندگی صنفی و اجتماعی را چون سزیف افسانه ای بر دوش خود

این سو و آن سو می برند . حق اعتراض های صنفی را ندارند . در تعداد بسیار

زیادی از کارخانه ها ، ماه ها از دریافت حقوق و مزایای خود محرومند . جالب

آن که برای بیان عدم دریافت حقوق شان در تجمعی آرام مجاز نیستند .

از حق قانونی تشکیل تشکل های صنفی مستقل خود محرومند . گروه گروه

توسط صاحبان و مدیران کارخانه ها اخراج می شوند ؛ بدون آن که بتوانند از

خود و منافع قانونی شان دفاع کنند .

وقشر معلمان و دانش جویان و زنان و . . .
چالش های به وجود آمده پیرامون مسائل اقتصادی در میان مسئولین که در

روزهای اخیر شعله ورتر گردیده ؛ و اتخاذ رویه ها و سیاست هایی از سوی

دولت نهم ، که تازگی داشته و در واقع به طریقی دور زدن از قانون است ،

سبب به حاشیه رانده شدن معضلات مردم شده است .

به نظر می رسد بحث هایی که گاه از سوی برخی مسئولین مطرح می شود ،

بیشتر شبیه اشعاری ست که باید با یک تمهید ادبی و در موقعیتی روحانی

در وقت فراغت مطالعه شود . که کمتر شباهتی به زندگی واقعی مردم دارد .

آقای رئیس دولت نهم مدت های مدیدی ست که بحث از مفاسد اقتصادی

می نماید ، بی آنکه شفاف به تبیین و معرفی شان بپردازد . یا در گذشته بحث

وجود تورم را به گونه ای منکر می شد وشعار تلاش برای یک رقمی کردن

تورم را می داد ؛ که درست عکس آن اتفاق افتاد . به طوری که نرخ تورم در

فروردین ماه سال جاری برابر گزارش رئیس کل بانک مرکزی افزایش یافت

آیا طرح برخی شعارها ، تنها ناظر بر چالش های سیاسی درون قدرت بوده و

به جهت توجیه عملکرها صورت می گیرد ؟ ! در اینجا منافع مردم در کدام

سو قرار می گیرد ؟ !

آقای رئیس مجلس هشتم می گوید گرانی ها تنها منحصر به کشور ما نیست

در همه جای جهان گرانی وجوددارد . چون قیمت برنج و غلات افزایش یافته

است . آقای رئیس مجلس ! آیا نرخ تورم در همه جای جهان مانند میهن ما

است ؟ شما که بهتر می دانید چنین نیست . نرخ درآمد و هزینه زندگی در

کشورهای دیگر به ویژه کشورهای پیشرفته ما نند کشور ماست ؟ خود آگاه

هستید که چنین نیست . پس باید با این سخن ها معضلات مردم را در

قرار نداد .

آقای وزیر صنایع از تفاوت قیمت خودروها در کارخانه و بازارآزاد سخن گفته

و نرخ تفاوت را یکصد هزار تومان اعلام می کند . معلوم نیست این آقای وزیر

در طول روز فرصت خواندن گزارش های روزنامه را برای خود ایجاد می کند

یا نه ! یا حتی هفته ای یک بار به بازار مراجعه می نماید تا از قیمت هایی که

در بازار موجود است آگاهی یابد یا نه ! عجیب است ! ؟

آیا برخی از این سخن ها و تحلیل ها نشان دهنده ی بی خبری بعضی از

مقامات و مسئولین ما نیست ؟ آیا نباید کمی به فکر تجدید رایطه با مردم به

جهت اصلاح نگاه ها و روش های مدیریتی شان باشند .

واقعیت این است که منافع مردم تعین بخش همه روشها و هدف ها به جهت

مدیریت اجتماعی ست . وآنچه مسلم است مردم بیش و پیش از هر چیز به

منافع خودمی اندیشند . و با توجه به موقعیت دشوار زندگی که در جامعه به

خوبی پیداست و بر گرده شان سنگینی می کند ، با کسی تعارف نمی کنند .

هیچ نظری موجود نیست: