نیلوفرانه6

گلی که نگاهم را ربود
نام تو را
زمزمه می کرد

به صدایم می رسی
می دانم
و فاصله ها خاموش می شوند

نیلوفرانه5

در عبور ناگزیرش / جهان
به کوچه ات که می رسد
نیلوفری کنار پنجره می نهد
نگاهش را و
دلش را

قفل صدایش را

پائیزی ها5

حنجره ای به تبعید و
پنجشنبه ای
که غربت پائیز را
به سکوت هفته می رساند

نگاهم کن
دلتنگی این نت ها
از معبر دست های تو
به دریا می رسد

وب سایت جدیدم

وب سایت جدید مسعود بیزارگیتی به نام ((سطرهای هنوز)) به آدرس :

www.bizargiti.com

آغاز به کار نموده است .

پائیزی ها3

خاطره هامان را
در همین بگو مگوهای روزمره
مبادله می کنیم
هزاره ی پائیزی و
تعبیر رویاهای شبانه
در قهوه ای که می نوشیم

شاخه ها یکایک
قد می کشند
و سطرهای مرا
تاریک روشن بامداد
آشفته می کند

میدان التحریر

همه ی راه ها
کوچه های بن بست که نیست
میدان التحریر
یا سکوت مان
که گویایی یقینی ست

و نو برگ های جوان
که آوندهای امیدشان
به پائیز رسیده است

می دانم
معشوقه ای به راه
چشم سفید می کند

عبورکن

کمی نگاه کن
نگاه / جام بی قرار را
قرار می شود
از حضور تو

شراب سالیان کهنه را
که خفته است
زیر زخم ها / سکوت ها

عبور کن
عبور

نیلوفرانه3

نگاه کن
غروب جمعه و
پائیز بی تقویمش

دستت را به من بده
به بادهای آبان
هنوز
چند اشک فاصله است

برگ برگ ورق می زنم
نام کوچکت را
می دانم
شادی های دخترکی غمگین
چشم می گرداند

نیلوفرانه2

به سپیده دمان
نگاهم را به دریا می بری
در تو غروبی نیست
می دانم
اگر چه نامت به هر شامگاه
افسرده می شود

هزاره ی نام تو
تا فصل ها
عاشقیت شان را
مرور کنند

نیلوفرانه 1

نیلوفرانه بیا
این کوچه هزاره هاست
با زخم عمیق پائیزش
نفس می کشد

پرده را کشیده ام
عطر تو می آید
این اتاق
بی قرار صدای توست